بایگانی دسته بندی ها: سبکهای معماری

مینیمالیسم (Minimalism) یا ساده‌گرایی یک سبک هنری است که اساس آن بر پایه روش‌ های ساده و خالی از پیچیدگی می باشد. در واقع اگر از موضوعات کمتری در معماری استفاده شود و المان های غیر ضروری حذف شوند، می توان گفت آن سبک مینیمال تر است. به عبارت دیگر مینیمالیسم یعنی با کمترین المان سعی شود بیشترین مفهوم رسانده شود. سبک مینیمال در فارسی با نام های «کمینه‌ گرایی» ، «هنر کمینه» و «هنر موجز» نیز شناخته می شود.

ویژگی های دیگر در ساده گرایی

در سبک مینیمال از شکل های بسیار ساده و کاملا هندسی مانند اجسام کروی، مخروطی و مکعب استفاده می شود و از متریال نیز در حد ضرورت استفاده می شود .در سبک مینیمال بیشتر سعی می شود از فلز و شیشه بعنوان مصالح اصلی استفاده شود . همچنین در این سبک بیشتر از رنگ های خنثی مثلا سفید یا بی رنگ در فضا استفاده می شود .معمولا مبلمان های استفاده شده در سبک مینیمال ارتفاع کمی دارند.

از نمونه هایی که می توان آن را سبک مینیمال دانست ، سنگ های بادبر است که به نوعی بر روی دیوارها حفره و ریتم و تکرار ایجاد می کند . از خصوصیات دیگر سبک مینیمال ایجاد حفره در فضا می باشد ، همچنین استفاده از نور و شعاع در فضاها نیز از خصوصیات سبک مینیمال به شمار می رود .

منشاء مینیمالیسم درمعماری

همه رویدادهای زندگی معمولا از موضوعی ریشه داشته و الهام و نشات می گیرند ؛ طراحی مینیمال نیز از فرآیندی ، نشات گرفته است. ریشه و منشاء سبک مینیمال را می توان از فرآیند های زیر دانست:

• جنبش (دِ استیل) De Stijl
• سبک معمارانی مانند Mies van der Rohe
• معماری سنتی ژاپن

(دِ استیل) De Stijl در سبک مینیمال

یک جنبش هنری می باشد که در سال ۱۹۱۷ در هلند آغاز شده و تا اوایل ۱۹۳۰ ادامه داشته است . واژه ی  De Stijl به زبان هلندی، به معنی سبک، شیوه یا روش می باشد . اکثر حامیان این جنبش نقاشان ، مجسمه سازان و طراحان بودند. این سبک با کم کردن عناصر اضافی به سادگی و انتزاعی بودن طرح می افزاید، و از عناصر با خصوصیات اصلی آنها، استفاده می کند. مثلا استفاده از خطوط عمودی و افقی یا اشکال چهار وجهی و . . . همچنین استفاده از رنگ های اولیه آبی ، قرمز و زرد نیز از این سبک می باشد. در طرح های این سبک، عناصر و لایه ها همدیگر را قطع نمی کنند. هر یک از عناصر به صورت مستقل کار می کند و کار عنصر دیگر را پوشش نمی دهد .

لودویگ مایس ون در روهه (Ludwig Mies Van Der Rohe)

یک طراح و معمار آلمانی بود. او پیشگام طراحی مدرن و کسی است که پس از جنگ جهانی اول در طرح های مدرن خود طراحی مینیمال را پایه گذاری کرد. از بناهای معروفی که توسط او طراحی شده می توان ساختمان کرون هال شیکاگو Crown Hall و ساختمان سیگرام نیویورک New York’s Seagram رانام برد.

میس سعی داشت در پروژه هایش با سیستم هایی که اغلب شبکه ای ساده و شفاف هستند به ساماندهی فضا بپردازند و درپی آن است که همه چیز را به یک فرجام منطقی بکشاند؛ تکرار هوشمندانه یک عنصر که خود عامل به وجود آمدن کیفیت سادگی است. از مواردی که میس سعی داشت در طرح هایش پیاده سازی کند ، « استفاده از وسایل مدرن مثل استیل و شیشه های رنگی» و «استفاده زیاد، از فضاهای اضافی» می باشد.

سبک مینیمال در معماری ژاپنی (Japanease minimal)

نیز دارای ویژگی هایی باشد. در طرح های سنتی ژاپنی، افزودن عناصر لازم و حذف عناصر اضافی، همیشه مورد توجه بوده است. در واقع در این سبک از رنگها ، خطوط و تزئینات کمتری استفاد ه می شود . در کل می توان به ویژگی های زیر در این زمینه اشاره کرد:

• عملکرد گرایی
• نمادین بودن فضاها ( تماماً با ابزار مدرن )
• ادغام نور و فضا
• جذابیت در آرامش و سکون

پیشنهاد می کنیم جهت مشاهده نمونه کارهای سبک مینیمال گروه معماری تارا اینجا کلیک کنید.